Domy pomocy społecznej

SKIEROWANIE DO DOMU POMOCY SPOŁECZNEJ

Osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia
w domu pomocy społecznej.

Podstawą skierowania do domu pomocy społecznej jest:

1. Pisemny wniosek osoby ubiegającej się o skierowanie do domu, złożony do ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby lub pobytu w dniu jej kierowania, zawierający zgodę osoby ubiegającej się lub jej przedstawiciela ustawowego (opiekuna prawnego). Wniosek może zgłosić inna osoba fizyczna lub prawna, a także Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie lub Ośrodek Pomocy Społecznej.
2. Rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się w dniu jej kierowania, zawierający w szczególności pisemne stwierdzenie braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i gminę.

Do wniosku dołącza się:

1. decyzję o przyznaniu osobie ubiegającej się zasiłku stałego oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w domu, a także pisemną zgodę na jej potrącanie przez osobę ubiegającą się lub przedstawiciela ustawowego, a także zgodę na potrącanie opłaty przez ośrodek pomocy społecznej z zasiłku stałego, w przypadku skierowania do domu ponadgminnego;
2. decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającego wysokość emerytury lub renty oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty i na jej potrącanie przez właściwy organ emerytalno – rentowy ze świadczenia emerytalnego lub rentowego, zgodnie z odrębnymi przepisami;
3. zaświadczenia o wysokości dochodu osoby ubiegającej się, małżonka, ewentualnie dzieci i rodziców, dochodu osoby małoletniej, w przypadku gdy opłatę będzie ponosić przedstawiciel ustawowy;
4. zgoda na zbieranie i przetwarzanie danych osobowych,
5. zgoda osoby ubiegającej się, jej przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego na ponoszenie opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oraz w przypadku gdy osoba zobowiązana do ponoszenia opłaty nie pokrywa należności w kasie lub na konto domu,
6. w przypadku umieszczania osób ubezwłasnowolnionych:
   
   1. postanowienie sądu o ubezwłasnowolnieniu,
   2. postanowienie sądu o ustanowieniu opiekuna lub kuratora,
   3. postanowienie sądu zezwalające opiekunowi na umieszczenie osoby, ubezwłasnowolnionej w domu pomocy społecznej.

Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.

Do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

1. mieszkaniec domu nie więcej jednak niż 70 % swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70 % tego dochodu,
2. małżonek, zstępni przed wstępnymi, – zgodnie z umową zawartą z Kierownikiem Ośrodka Pomocy Społecznej w trybie art. 103 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej
3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby wskazane w pkt. 1 i 2

– przy czym osoby i gmina określone w pkt. 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.

Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej mogą wnosić osoby niewymienione w pkt. 2, stosuje się tu odpowiednio zawarcie umowy z Kierownikiem Ośrodka Pomocy Społecznej o wysokości wnoszonej opłaty za pobyt mieszkańca